sluit
Net als de metamorfose van de vlinder kent de uitvoering van muziek een gedaantewisseling die uiteindelijk culmineert in het doel: de creatie van iets moois, iets tijdelijks dat deelbaar is.
Het begint als een concrete notitie van de componist en wordt ingestudeerd door de muzikanten en vervolgens voor een publiek ten gehore gebracht. Dit moment duurt zolang de muziek klinkt en wat rest is de herinnering aan iets bijzonders; vluchtig en tijdelijk als een vlinder. Het begint als een wroeten en knagen maar na een lange periode ontstaat er iets esthetisch en harmonieus dat zich ongrijpbaar door de lucht verplaatst.
Maar buiten de metaforische betekenis kan de gedaantewisseling ook gebruikt worden als fysieke indeling van de architectuur. De verschillende stadia in de ontwikkeling van het insect spreken telkens een ander deel van de (architecturale) ruimte aan: De pop die net onder het maaiveld zijn plaats heeft. De rups die zich in de ruimte van de begroeiing tussen de aarde een de hemel ophoudt en tenslotte de vlinder die de onbegrensde ruimte van de hemel bewoont. Deze fysieke stadia zijn het architecturale uitgangspunt voor het ontwerp geworden.
“Vlinderkoepel”
2014Een muziekkoepel voor het Harmonieplein te Nieuw-Vennep.
Beton, roestvaststaal, metselwerk, epoxy en lak.
Diameter vloer 700 cm, totale hoogte 675 cm.
Opdrachtgever gemeente Haarlemmermeer.
In mijn ontwerp voor deze muziekkoepel wilde ik een verhaal laten doorklinken dat een bescheiden rol op de achtergrond speelt. Ik ben uitgekomen op de metamorfose van een (nacht)vlinder. De cyclus: rups - pop imago levert niet alleen als beeld maar ook als associatie voldoende aanknopingspunten op om als leidraad te kunnen dienen voor het ontwerp van de muziekkoepel.Net als de metamorfose van de vlinder kent de uitvoering van muziek een gedaantewisseling die uiteindelijk culmineert in het doel: de creatie van iets moois, iets tijdelijks dat deelbaar is.
Het begint als een concrete notitie van de componist en wordt ingestudeerd door de muzikanten en vervolgens voor een publiek ten gehore gebracht. Dit moment duurt zolang de muziek klinkt en wat rest is de herinnering aan iets bijzonders; vluchtig en tijdelijk als een vlinder. Het begint als een wroeten en knagen maar na een lange periode ontstaat er iets esthetisch en harmonieus dat zich ongrijpbaar door de lucht verplaatst.
Maar buiten de metaforische betekenis kan de gedaantewisseling ook gebruikt worden als fysieke indeling van de architectuur. De verschillende stadia in de ontwikkeling van het insect spreken telkens een ander deel van de (architecturale) ruimte aan: De pop die net onder het maaiveld zijn plaats heeft. De rups die zich in de ruimte van de begroeiing tussen de aarde een de hemel ophoudt en tenslotte de vlinder die de onbegrensde ruimte van de hemel bewoont. Deze fysieke stadia zijn het architecturale uitgangspunt voor het ontwerp geworden.
