Celesta Lente in Lucasx #3 2004

LEKKER ZITTEN

Frank Halmans heeft wel wat met zitten. In zijn boekje Elders verzamelde hij foto's van de stoelen, banken, poefs en krukjes die hij op zijn reizen tegenkwam. De reizen waar Halmans de beste herinneringen aan heeft, worden in het boekje gememoreerd door het zitelement dat hij ter plaatse tegenkwam. Voor het project 'Beelden van Banken' in Amersfoort ontwierp Halmans al eens het werk Gereserveerde banken. De bestaande banken op het Lieve Vrouwekerkhof in het centrum van Amersfoort krijgen van hem op de rugleuning een emaille plaatje met een tekst. De bank wordt daarmee gereserveerd voor een bepaalde groep mensen. Met zijn banken voor asocialen, verliefden, dommen of eenzamen wil de kunstenaar het openbaar zitgedrag op het plein beinvloeden.

Recent is een nieuw bank-kunstwerk van Frank Halmans onthuld in het Vermeerkwartier in Amersfoort. Halmans maakte het werk in het kader van het project Kleur in de Wijk. Buurtbewoners gaven aan behoefte te hebben aan een gemeenschappelijke ontmoetingsplek in de wijk. Dit werd het uitgangspunt voor de kunstopdracht die De Zonnehof, centrum voor moderne kunst, dat namens de gemeente Amersfoort opdrachten aan kunstenaars verstrekt, uitschreef.

Gekozen is om het kunstwerk te plaatsen op een van de grasvelden in het buurtje de Ganskuijl. Vlakbij het plantsoen staat een van de Buitenkasten die Amersfoort rijk is, een speelvoorziening voor buurtkinderen. Voor de moeders van de kinderen was nog geen goede zitplek aanwezig. Ook het Corderius college ligt dichtbij en veel leerlingen trekken in de pauzes naar het plantsoen. De woningbouw in het Vermeerkwartier is divers en er wonen mensen uit verschillende culturen en landen. Deze diversiteit liet Halmans in zijn ontwerp terugkomen. De 3.5 meter lange halfronde bank is opgebouwd uit zes brede zitelementen, die er allemaal anders uitzien. Rugleuningen en zittingen zijn opgebouwd uit bestaande stoelfragmenten, zoals een houten tuinstoel met latjes en een gestoffeerde stoel met een zitkussen. De elementen lijken van hout maar zijn in metaal uitgevoerd. Ze zijn aan elkaar 'geplakt' tot een bank en kregen warme rode, oranje en gele kleuren.

Uitnodigend, speels, vriendelijk en een beetje rommelig. Zoals kinderen een trein kunnen maken van stoelen en de kussens van een bank, zo ziet de bank van Halmans eruit. Het is of de zes stoelen terloops naast elkaar geschoven zijn voor even een gezellig praatje. Een oude appelboom overhuift de bank en biedt beschutting aan de zitters. De bank sluit zo aan bij de wens die de bewoners van de wijk hebben op een nieuw bestaan en een veilig thuis.

Halmans' werk heeft vaak meubels of architectuur als uitgangspunt. In zijn ontwerpen voor de openbare ruimte zoekt hij oplossingen die tot de verbeelding spreken maar tegelijkertijd ook functioneel zijn. Met de bank in de Ganskuijl is hij daar zeker in geslaagd. Kinderen en oma's namen de bank meteen na de onthulling in bezit.